'Wijs is hij die het leven eentonig maakt, want dan heeft elk klein voorval het voorrecht een wonder te zijn.' (Pessoa, Boek der Rusteloosheid). Vind jij wandelen eentonig?

zondag 11 augustus 2013

Over de Camino Primitivo


Oude veepaden

Het platteland van Asturias is nog echt agrarisch en niet verstedelijkt. In de kleine dorpen draait alles om vee. Sommige boerderijen zijn behoorlijk groot; Asturias voorziet Spanje van melk, al wordt het dan nauwelijks vers verkocht. Melk voor de cafe con leche en voor flan. Rondom Tineo laat de Camino Primitivo zich van zijn beste kant zien. Wat mij betreft de mooiste wandeldagen. Eindeloze oude paden tussen de weiden door, allemaal onverhard, door kleine gehuchten, prachtige oude bossen, geen verkeerslawaai. 


Rond Tineo vind je de fraaiste wandelkilometers van de Primitivo, oude veepaden volgend



Grensstadje

Campiello ziet eruit als een wildwest- frontier town. De laatste stop voor de Sierra. Een grote veevoerfabriek domineert het plaatsje. Vrachtwagens rijden af en aan, grote tractoren scheuren voorbij. Voor de bars uitgewoonde Landrovers en andere four wheel drives. Spanjaarden houden van grote wagens. Sommige hebben een bull bar en sleepapparatuur, andere hebben schapen achterin. Altijd stoffig, altijd deuken overal. Boeren, bouwvakkers, vrachtwagenchauffeurs houden de bars in leven. Soms laten de mannen hun motoren draaien terwijl ze in de bar snel een borreltje achteroverslaan. 's Morgens heel vroeg koffie, na negenen is het bier en sterkere drank. De oudere, gepensioneerde mannen lopen of rijden van de ene bar naar de andere - zouden hun vrouwen het door hebben als ze te lang bleven? Waarom zou je anders dertig meter rijden voor een volgend drankje?  

Welvaart

Een paar dagen later in Castro. Deze morgen heeft een frisse, straffe wind bewolking gebracht. Het is een paar dagen bijna 40 graden geweest, vertelt iemand me. Dat zijn temperaturen van de Meseta. In Asturias is het normaal koeler. Het land is vruchtbaar en groen. De meeste mensen hebben een moestuin met groente en fruit, en wat kippen. Overal volop houtvoorraad voor de winter. Ander hout is voor de omheiningen, die de oude steenmuren hebben vervangen. De landbouw is zeker geïntensiveerd, al is het nog niets vergeleken bij Nederland. Er zijn nog steeds delen van de heuvels niet in cultuur gebracht en begroeid met heide en wat bomen. In de hogere bergachtige streken graast vee zonder omheiningen. In de lagere valleien is alles meer afgebakend. 
Melk, Europa en ook de Camino brachten meer welvaart. Misschien dat de wandelaars net zorgden dat die ene winkel open bleef; een klein hotel opende, er meer klandizie is voor de taxi's. Er zijn wat private herbergen, al zijn ze zeldzaam. De Primitivo is natuurlijk niet zo druk als de Camino Frances. Maar overnachtingsplekken zijn er meestal genoeg.

Een fraaie kloosterruïne, al 200 jaar verlaten...
Ook al kun je enkele prachtige kloosters en kerken bewonderen, het valt op de Camino Primitivo in het niet bij het alom aanwezige religieuze erfgoed op de Camino Frances. Een ander verschil is het vrijwel ontbreken van boodschappen op muren en stenen. En geen afval!
Vanwege de aantallen wandelaars domineert de Camino Frances vele (kleinere) plaatsen, de weg is overal. Lopen op de Primitivo voelt meer als lopen in het gewone Spanje. Dat leidt er dan wel weer toe dat je minder een bepaalde sfeer, een Camino 'spirit' ervaart. Toen ik liep waren de wandelaars en fietsers die voor sport en uitdaging kwamen veruit in de meerderheid, naast de 'gewone' pelgrims. Ik kon het verschil heel duidelijk ervaren en voelen, Melide inlopend, waar de Primitivo zich samenvoegt met de Camino Frances.   




Praktisch: Oviedo-Santiago heb ik in 16 wandeldagen gelopen.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten