Langzaam schuifelen de oude vrouwen naar binnen. Een loopt nog even gauw voor een gesprekje naar de priester in het zijvertrek. Gedempte stemmen. Dan komt hij binnen voor de mis. Hij zit als op een troon tussen zijn eeuwenoude kunstschatten. Het is eenzaam daar vooraan bij het altaar. De priester voert de oeroude rituelen uit. Je hoeft geen Spaans te spreken, de bijbelse intonatie is universeel.
Klein gebaar van menselijkheid toch. De vraag komt je naastbijzittende te groeten en de hand te geven. Even de cadans doorbroken.
Dan weer stilte.
Zonlicht op messias.
Taferelen te mooi voor alledag zijn het toch.
Pieta.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten